مقبره بابا رکن الدین

 اصفهان یکی از شهرهای تاریخی ایران است که در قلب خود هزاران اثر باستانی از اداوار مختلف را نگه داری می کند. در یک بازه زمانی، اصفهان پایتخت برخی حکومت ها بود و همین امر موجب شد، مورد توجه قرار بگیرد و باغ ها، کاخ ها، آثار دیدنی و ... در آن ساخته شود. نکته جالب اینکه در این شهر، گورستان هایی وجود دارد که جنبه تاریخی و جاذبه گردشگری دارند مثل تخت فولاد که یکی از کهن ترین آرامستان های اصفهان بشمار می رود. این قبرستان از حیث تاریخی اهمیت ویژه ای داشته و مدفن بسیاری از علما، عارفان، شاعران و بزرگان ایران زمین است و همین امر موجب شده که خود قبرستان و تکیه ها و مقبره هایی که در آن وجود دارند، در فهرست آثار ملی به ثبت برسند. قدمت برخی از مقبره های موجود در آن بالای 100 سال بوده و یکی از بزرگانی که در آن به خاک سپرده شده، بابارکن الدین عارفی صاحب نام از دوره صفویان است.

مسعود بن عبد الله بیضاوی ملقب به بابا رکن‌ الدین شیرازی از شیوخ و عارفان بزرگ سده هشتم هجری قمری بود که در دوران فرامانروایی ابوسعید از شاهان مغول، در شهر اصفهان زندگی می کرد. وی در سال ۷۶۹ ‏هجری قمری دیده از جهان فرو بست و در ساحل جنوبی زاینده‌ رود به خاک سپرده شد. علم و زهد این عارف عالی قدر موجب شده بود که در زمان حیاتش با عزت و احترام زندگی کند. این شکوه و عظمت بعد از مرگ او نیز پا برجا بود، به گونه ای که تعداد زیادی از بزرگان همچون علما، عارفان، شاعران و خطاطان که در این شهر و یا در دیگر شهرهای کشور از دنیا می رفتند، در کنار او دفن شوند. از آن به بعد این آرامستان رفته رفته گسترش یافت و به محلی برای دفن بزرگان تبدیل شد و همچنین عنوان گورستان بابا رکن ‌الدین را به خود اختصاص داد.

عده ای معتقدند که نخستین سنگ قبر موجود در این آرامستان به بابا رکن ‌الدین تعلق دارد. بقعه این مرد بزرگ نه تنها مقبره یک عارف قرن هشتم است بلکه، هنرمندی استادان خوشنويسی، کاشی کاری و معماری عصر صفوی را نیز نشان می دهد. برای تعداد زیادی از مردم آن زمان، این آرامگاه یک مکان مقدس تلقی می شد و حتی عارفانی بودند که در این بقعه به عبادت می پرداختند و به درجات بالای عرفان رسیدند. این مقبره در تخت فولاد، قسمت جنوبی زاینده‌ رود و در کنار جاده قدیم شیراز واقع شده است. تا سال های پایانی عصر صفویه این آرامستان را با نام بابا رکن‌ الدین می شناختند و جالب اینکه پل خواجو نیز به همین نام شهرت داشت. چنانچه تصمیم دارید از آرامگاه  بابا رکن‌ الدین در اصفهان بازدید نمایید، توصیه می کنیم با مجله مستر بلیط همراه باشید تا اطلاعات کامل تری در خصوص آن بدست آورید.

تاريخچه

با تکیه بر کتب تاریخی و همچنین روایات، بعد از اینکه بین شیخ بهایی و بابا رکن الدین پس از مرگ او در این آرامگاه مکاشفه ای صورت گرفت، این بقعه بیش از قبل مورد توجه عارفان و بزرگان واقع شد و همین توجهات شرایطی فراهم کرد تا شاه عباس اول فرمان ساخت بنای این مقبره را صادر کند. برخی بر این باورند که معماری این تکیه بر عهده شيخ بهايی بوده اما استاد جلال الدين همايی طی تحقیقات موثقی که بر روی این سازه و مهندسی آن به عمل آورد، دریافت که احداث این ساختمان پنج ضلعی به قرن هشتم و نهم قمری بر می گردد ولی گویا در دوره حکومت شاه عباس اول تعمیر و تکمیل شده است.

ایشان می گویند که بخش جلو خان قسمت شمالی که شکلی چهار ضلعی همراه با یک سالن در قسمت میانی و دو اتاق قرینه در اطراف آن دارد، بعدها در زمان شاه عباس به این مقبره اضافه شده است. تاریخ ساخت این بنا و گنبد آن مصادف بود با سال های پایانی پادشاهی شاه عباس اول و یک سال پس از مرگ او یعنی در سال 1039 هجری قمری، کار احداث آن به اتمام رسید. این بنا در نیمه اول مرداد ماه سال 1312 با شماره 201 در فهرست آثار ملی کشور ثبت شد.
https://mrbilit.com/mag/baba-rokneddin/