آیا گردشگری سلامت قانونی است؟

 از آنجایی که قانون سازمان های درمانی هر کشور پروتکل های اجرایی مخصوص به خود را دارد، پاسخ به این سوال کاملا بستگی به این دارد که درمان مدنظر شما در کشور مقصد قانونی است یا نه. به طول مثال قانون سازمان بهداشت و درمان آمریکا در کشور چین اعمال نمی شود و بسیاری از روش هایی که در ایالات متحده غیر قانونی هستند در خارج از این کشور برای شهروندان آمریکایی کاملا قانونی و قابل قبول است.

از مرگ بدون درد تا اهدای کلیه و کبد قانونی؛ گردشگری سلامت و چوب جادوی هری پاتر!

گاهی در سایه گردشگری سلامت و مدیکال توریسم درمان های عجیب و غریبی رخ می دهد. رویه های پزشکی که در برخی کشور ها صرفا با جادوی هری پاتر و یا ارتباط با باند قاچاق اعضای بدن انسان میسر است! اگر بخواهیم تعدادی از رویه های پزشکی در جهان را که در اکثریت قریب به اتفاق کشورها ممنوع است نام ببریم می توانیم به قانونی بودن انجام خودکشی بیمارستانی در کشور های سوئیس و هلند اشاره کنیم.

در این کشورها با این منطق که درمان برخی بیماری های خاص میسر نبوده و ادامه حیات فرد می تواند بسیار زجرآور باشد، برای آنان در مراکز درمانی ویژه، شرایطی درنظر گرفته می شود تا پس از تزریق سم مرگ بی درد و آسوده ای را تجربه کنند.

مورد عجیب دیگر قانونی بودن خرید و فروش کلیه در کشور هند است. کمبود اندام های داخلی حساس یک مشکل جهانی است. در برخی از کشورها، اهدای عضو بنا بر اقتضائات اجتماعی، فرهنگی، حقوقی و بسیاری از موارد دیگر ممنوع است. حتی در کشورهای توسعه یافته که میزان اهدای عضو بدن در مقایسه با سایر کشورها بیشتر است، باز هم سازمان اهدای عضو توانایی پاسخگویی به متقاضیان را ندارد و خرید و فروش اندام های قابل پیوند از اهدا کنندگان زنده نیز ممنوع است. به این ترتیب گریز از آن کشور به کشوری مانند هند، چین و حتی کشور های آفریقایی می تواند آخرین راه ممکن برای نجات بیماران باشد.